عمر یک برگ درخت

به بهاری شود آغاز و به پاییز تمام

چه یتیمانه کنم مویه

که فصل سبزم

چو خزان طی شد و رفت

عشق تو آه, اما ...

برگریزان زمان شعفم بود و سیه پوش دم شور و شباب

دل سرما زده ام

ز تب عشق تو دیر آمده گرما دارد

پس اگر مانده هنوز

نیمه راهی ز خط زندگیم

عشق تو توشه ی راه