آه در این شهر خوف انگیز
در این پایتخت دود و تیر آهن
هدیه اش شمشیر و تیغش تیز
همچو گردی در میان گردباد سخت این سگدان نا آبد
در غم هنجار ها و مرگ ارزشها
سیه پوشیده بر تن تا ابد می آورم فریاد
بر چرخ کیانی
آی از چرخ کیانی داد!
دلم انبوه از عریانی بادی است
کز آنسوی
از مشرق
وزد بر هر کران این کیان پست
ـــ و می گوید:
آی ای چرخ خوش از تشویش
ای دیوانه!
ای بد مست!
مرگت باد!
دگر از وحشت مرداب خودم دلگیرم
به خدا منتظر فرصت یک تغییرم
مثل یک خانه و کاشانه ی از ریشه خراب
رو به ویرانی ام و کس نکند تعمیرم
من اگر برکه صفت ماندم و دریا نشدم
چه کنم بنده ی تقدیرم و بی تقصیرم
مگذارید دگر بر سر راهم تله ای
من که خود بی تله در دام خودم زنجیرم
همه پژمرده و افسرده و ماتم زده ام
همه می نالم و چون ناله ی بی تاثیرم
در سرم بار دگر میل به دریا شدن است
گرچه چون قطره ی یکدانه و بی تکثیرم
از تماشای زمین,از همه جا خسته شدم
همچنان منتظر فرصت یک تغییرم...
تو را
نه!
بتی را دوست می دارم
که خویش ساخته ام
ماندن ات را اصرار داری اگر
رهایم کن!
قول می دهم عاشقت بمانم...
چقدر صدایت خوب است
آنگاه که خموشی
و چقدر دوستت دارم
به شرط آنکه نباشی
کاش بدانی
سیگار و رل روشنفکری
احمقانه ترین انتحاب دنیاست
برای دستهای تو!
قرار را نیامدنت خوش تر
بگذار در انتظار بتم
لحظه را بتپم
آمدنت هرگز مباد
که حضورت طعم دهانم را گس می کند...
حضورت فراسوی میز
گندابه ی رویاهاست
فنجان خالی ات را دوست می دارم,زن!
رهایم کن!
قول می دهم عاشقت بمانم...
که لجن زار,محصول معشوقه های ماندگار است!!!
تو که نیستی
مهتاب فراموش می شود به روشنی
و صبح به سلام
تو که نیستی
عشق پا به پا می شود
به سرانگشت رویا
و سهم سادگی من
نوازش مغموم آسمان
تو که نیستی
به شوق آمدنت
پرده ها می رقصند
و اندوه کوچه را به من می دهند
تو که نیستی
نشاط ثانیه به دقیقه و ساعت ربوده می شود
تو که نیستی
روز لبریز می شود از انتظار
و شب
نگاه من بیقرار
سایه نشین تنهاییست
تو که نیستی...
...
شب پاک و مهتاب
آسمان در تب و تاب
عکس ماه از پی یک راه دراز
فرو افتاده در آب
آب از لذت تنگی و هم آغوشی ماه
می کند ناله و آه
بر تو آنشب بگذشت
بر من عاشق و دلباخته آه
شب و تاریکی ماند
پس از آن روز نگشت
سالها رفت و غمت
آتشی بود که جانم می سوخت
خاطر زلف کجت
چشم بر آن شب یلدا می دوخت
تب و بیماری و درد
ساغر شوم اش را
دیو و دد گونه به جانم می کوفت
***
ناگهان قلب جهان باز تپید
لاله ی وصل دگر باره دمید
نوبت طنازی تو
باز بر درویش بیچاره رسید
***
لیک این بار نظر بر تو و راهت کردم
دمی اندیشه به هجر و سفر و راه تباهت کردم
و به افسوس و دریغ
یادی از آن شب مهتابی و آن وصلت و آهت کردم
چشم عبرت بگشودم و چه سخت
و چه سخت...
و چه سخت...
چشم پوشی ز رخ و روی چو ماهت کردم
پس به اندام گناه آلودت
نزدم دستی و تا صبح نگاهت کردم
که دگر خنجر هجر نرود هیچ دگر از یادم
فتنه ی زلف کجت نتوان داد دگر بر بادم
ای که نام تو فراموشم باد!
مژده ی نیستی ات
خوشترین نغمه ی دنیا است که در گوشم باد
ای که آرامش تو
شبهه بر عدل خداست
بهر رسوایی تو
دست خلقی به دعا است
روز مرگت می ناب
به پریشانی و ناکامی تو نوشم باد
به عذای توی ملعون دو رنگ
شوق و پیراهن سرخ
جای بغض غم و هر رخت سیه پوشم باد
آه و افسوس...
که با دیدن چشمان ترت
هر روز
دلکم خام شود.
حلقه ی گیسوی تو
چو کنم از سر آن کوی گذر
بر پایم دام شود.
بعد افسون نگاهت همه شب ورد زبان
ذکر ناباور این جمله که کاش
"کاش آغوش تو تن پوشم باد"
تا به فردا که کند سحر مرا لعل لبت
و بلرزم زفسون نگه از چشم ترت
ای فریبای دو رنگ
نام و یاد تو فراموشم باد...
زرتشت بیا که با تو امید آید شب نیز صدای خورشید آید
تاریخ اگر دوباره تکرار شود آدم به طواف تخت جمشید آید
آغاز سال ۷۰۲۹میترایی آریایی, ۳۷۴۵ زرتشتی, ۲۵۶۶ شاهنشاهی و ۱۳۸۶ خورشیدی
بر شما و بستگان گرامی همایون باد...
سلام
با آرزوی۱۲ ماه شادی, 52 هفته خنده, 365 روزسلامتی, ۸۷۶۰ ساعت عشق, ۵۲۵۶۰۰ دقیقه برکت, ۳۱۵۳۶۰۰۰ ثانیه دوستی, سال نو مبارک
امیدوارم سالی سرشار داشته باشید
از چی؟
از تمام چیزای خوبی که خدا در اختیارتون قرار میده
و ...
بعضی ها امسال سال اولشونه که همدیگرو میشناسیم
خیلی ها دو ساله
چند نفری هم بیشتر
البته خوب
اون قدیمی ترا بی وفا شدن و حالی از ما نمیپرسن
حقم دارن...
این مدت خیلی سعی کردن حال و هوای منو عوض کنن
اما ...
بی خیال!!!
حالا که اینجام!
حال و هوامم...
خوش حالم که دوستای خوبی مثه شما دارم
امیدوارم همیشه خوب باشین
و ...
یه روزی
یه جایی
بتونم حضورتونو جبران کنم...
دوستون دارم!
همیشه!
تا بعد...