آه در این شهر خوف انگیز

در این پایتخت دود و تیر آهن

هدیه اش شمشیر و تیغش تیز

همچو گردی در میان گردباد سخت این سگدان نا آبد

در غم هنجار ها و مرگ ارزشها

سیه پوشیده بر تن تا ابد می آورم فریاد

بر چرخ کیانی

                       آی از چرخ کیانی داد!

دلم انبوه از عریانی  بادی است

                                           کز آنسوی

                                                                از مشرق

 وزد بر هر کران این کیان پست

ـــ و می گوید:

آی ای چرخ خوش از تشویش

ای دیوانه!

              ای بد مست!

                                  مرگت باد!